پروتز سینه و احتمال ابتلا به سرطان

پروتز سینه و احتمال ابتلا به سرطان: افسانه یا واقعیت؟

احتمالاً در اینترنت گزارش‌هایی را در مورد ارتباط پروتز سینه و سرطان مطالعه کرده‌اید. اما آیا این موضوع واقعیت دارد؟ اگر قصد انجام پروتز سینه را داشته باشید یا قبلاً این عمل را انجام داده باشید به احتمال زیاد با مطالبی پیرامون ارتباط پروتز سینه و سرطان مواجه شده‌اید حتماً نگرانی‌هایی در این زمینه دارید. مطالعات اخیر نشان می‌دهند که احتمال بروز انواعی از سرطان‌های خاص در خانم‌هایی که عمل پروتز سینه را انجام داده‌اند بیشتر است. سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) در سال 2011 اعلام کرد که امکان ارتباط میان پروتز سینه و ابتلا به لنفوم سلول بزرگ انعطاف‌پذیر (ALCL) وجود دارد، این بیماری نوع نادری از لنفوم غیر هوچکین است.

بر اساس مطالعاتی که FDA انجام داده از 5 الی 10 میلیون خانمی که از سال 1998 الی 2009 در سر تا سر جهان عمل پروتز سینه را انجام داده‌اند، حدود 60 نفر به ALCL مبتلا شده‌اند. FDA در فوریه سال 2017 اعلام کرد که 359 مورد گزارش از ابتلا به لنفوم سلول بزرگ انعطاف‌پذیر (ALCL) را دریافت کرده است. پروتز آب‌نمکی و پروتز سیلیکونی دائماً و با دقت زیاد توسط FDA مورد بررسی قرار می‌گیرند. در حال حاضر FDA بر این باور است که احتمال ابتلا به ALCL در خانم‌هایی که پروتز سینه را انجام داده‌اند کم است، اما احتمال ابتلا به آن در این افراد بیشتر از افرادی است که عمل پروتز سینه را انجام نداده‌اند.

ایمنی و مقررات پروتز سینه

اولین عمل پروتز سینه در سال 1962 و توسط دو جراح پلاستیک پیشگام به نام‌های فرانک گرو و توماس کرونین انجام شد. این عمل پروتز سینه نقطه تحولی در جراحی پلاستیک بود و باعث شد تا پروتز سینه به تدریج در تمامی کشورهای جهان رواج پیدا کرده و تبدیل به یکی از محبوب‌ترین عمل‌های جراحی زیبایی شود. این رشد نجومی و محبوبیت روز افزون پروتز سینه موجب شد تا هیئت مسئول در زمینه دستگاه‌های جراحی پلاستیک در FDA رسیدگی‌ها و بررسی‌های خود را در زمینه ایمنی و کارآمدی پروتز سینه افزایش دهد تا مطمئن شود که سلامت داوطلبان این عمل در خطر نمی‌افتد.
نگاهی کوتاه به سه دهه گذشته نشان می‌دهد که جهت تنظیم مقررات برای پروتز سینه اقداماتی جدی توسط FDA صورت گرفته است. دنبال کردن این دوره زمانی نشان می‌دهد که کنترل‌های زیادی صورت گرفته و دستورالعمل‌های سرسختانه‌ای برای پروتز سینه صادر شده تا ایمنی و سلامت کامل داوطلب تضمین شود. در حال حاضر نیز وقت و انرژی زیادی صرف تحقیقات در زمینه ارتباط پروتز سینه با سرطان می‌شود.

1988: FDA همه پروتزهای سینه (اعم از آب‌نمکی و سیلیکونی) را در رده‌بندی کلاس 3 قرار داد. لوازم پزشکی که در رده‌بندی کلاس 3 قرار می‌گیرند تحت سخت‌ترین کنترل‌ها هستند تا ایمنی و کارآمدی آن‌ها کاملاً تضمین شود.

1991: FDA اسپانسر کنفرانسی شد که در زمینه استفاده از سیلیکون در لوازم پزشکی بود. این کنفرانس سبب تسهیل تبادل اطلاعات و نگرش‌ها در این زمینه بود. در این سال FDA قانونی را وضع کرد که طبق آن تولید کنندگان پروتزهای سیلیکونی باید ایمنی محصولات خود را کاملاً تضمین می‌کردند.

1992: FDA مهلتی قانونی را برای تولید کنندگان پروتز سینه سیلیکونی تعیین کرد تا طی آن اطلاعات کاملی را در زمینه ایمنی محصولات خود ارائه دهند.

1996: FDA دادخواستی را از سازمان ملی سرطان سینه و آژانس‌های دیگر دریافت کرد که طبق آن خواسته شده بود تا محدودیت‌های سرسختانه در زمینه پروتز سینه سیلیکونی کمی آزادتر شود تا خانم‌هایی که می‌خواهند پس از ماستکتومی عمل بازسازی سینه را انجام دهند بتوانند از مزایای این پروتزها بهره ببرند. اما این دادخواست رد شد.

1997: وزارت سلامت و خدمات درمانی از انجمن پزشکان درخواست کرد تا گزارش‌هایی غیرمتعصبانه و مستقل را در زمینه ایمنی پروتزهای سیلیکونی ارائه دهند. بدین منظور کمیسیونی از متخصصان شکل گرفت تا ارتباط میان پروتز سینه سیلیکونی و سرطان مورد ارزیابی قرار گرفته و صحت ماموگرافی برای افرادی که پروتز سینه را انجام داده‌اند مشخص شود.

1999: انجمن پزشکان گزارشی جامع را درباره ایمنی پروتزهای سینه سیلیکونی و آب‌نمکی منتشر کرد. این گزارش مشخص کرد که شواهد کمی مبنی بر تاثیر پروتزهای سیلیکونی و آب‌نمکی بر روی سلامتی و یا ابتلا به سرطان وجود دارد. همچنین اعلام شد که هیچ ارتباطی میان پروتز سینه و ابتلا به بیماری‌های خاصی وجود ندارد. می‌توانید اصل این گزارش را در اینجا مطالعه کنید.

2004: FDA راهنماهایی را درباره انواع پروتز سینه اعم از آب‌نمکی و سیلیکونی منتشر کرد و توصیه‌های جدیدی را در مورد تست مکانیکی، مطالعات بالینی، برچسب‌زنی و … ارائه داد.

همانطور که از فرآیند زمانی بالا پیداست پروتزهای سینه در طول 4 دهه گذشته تحت نظارت و تست‌هایی دقیق و مداوم قرار داشته‌اند و همین امر باعث شده که کمتر از 10 تولید کننده پروتز سینه توانسته‌اند سیکل‌های مختلف را طی کرده و برای محصولات خود تاییدیه بگیرند.

لازم به ذکر است که در چند مورد سازمان‌های پشتیبانی از زنان سرطانی از FDA خواسته‌اند تا قوانین و مقررات استفاده از پروتزهای سیلیکونی را راحت‌تر کند تا این پروتزها بیشتر در دسترس قرار بگیرند.

مطالعاتی که ارتباط میان پروتز سینه و ابتلا به سرطان را بررسی کرده‌اند

درست است که پروتزهای سینه پیش از اینکه به بازار عرضه شوند کاملاً مورد بررسی قرار گرفته و ایمنی آن‌ها ارزیابی می‌شود، اما اطلاعات به دست آمده از سر تا سر جهان نیز جالب است و نگرش جدیدی را به ما می‌دهد. مطالعه‌ای که در سال 2007 در مجله معتبر جراحی پلاستیک منتشر شده، تاثیر پروتز سینه سیلیکونی بر روی وقوع سرطان در دیگر قسمت‌های بدن (به جز سینه) را مورد تحقیق و بررسی قرار داده است. نویسنده این مقاله مطالعات اپیدمیولوژیک گذشته را نیز تحت بررسی قرار داده و نتیجه‌گیری کرده که هیچ ارتباطی میان پروتز سینه و وقوع سرطان در قسمت‌های دیگر بدن وجود ندارد. این محقق با وجود اینکه دیده است برخی مطالعات احتمال می‌دهند که پروتز سینه می‌تواند احتمال ابتلا به سرطان دهانه رحم، سرطان روده و سرطان ریه را کمی افزایش دهد اما نهایتاً اعلام می‌کند که به احتمال زیاد ابتلا به این سرطان‌ها در اثر شیوه زندگی افراد (مثل سیگار کشیدن یا رفتار جنسی) بوده است.

هیچ ارتباطی میان پروتز سینه و سرطان در سینه و قسمت‌های دیگر بدن وجود ندارد.

نتایج به دست آمده از این مطالعه در مطالعات متعدد دیگر نیز یکسان است. مطالعه دیگری که در مجله جراحی پلاستیک و بازسازی در سال 2001 منتشر شده سه موضوع را مورد بررسی و تحقیق قرار داده است:

1. آیا پروتز سینه احتمال ابتلا به سرطان سینه یا هر سرطان دیگری در بدن را افزایش می‌دهد؟
2. آیا پروتز سینه در تشخیص سرطان سینه اختلال ایجاد می‌کند؟
3. آیا پروتز سینه موجب بازگشت سرطان سینه در افرادی که قبلاً این بیماری را داشته‌اند می‌شود؟

در این تجزیه و تحلیل نتایج مطالعات اپیدمیولوژیک مرتبط دیگر مورد آزمایش قرار گرفته است. این مطالعه نهایتاً نتیجه‌گیری می‌کند که عمل پروتز سینه به هیچ وجه موجب افزایش احتمال ابتلا به سرطان سینه یا هر نوع سرطان دیگر نمی‌شود. مراحل پیشرفته‌تر این مطالعه نیز نشان می‌دهد که پروتز سینه نه موجب بروز توده‌های بدخیم می‌شود و نه موجب بازگشت سرطان سینه در خانم‌هایی که قبلاً به آن مبتلا بوده‌اند می‌گردد.
مطالعه‌ای که در سال 2014 در مجله انکولوژی بالینی منتشر شده نشان می‌دهد با وجود اینکه احتمال ارتباط میان پروتز سینه و ابتلا به ALCL بسیار کم است اما به هر حال این احتمال وجود دارد.

ممکن است پروتز سینه احتمال ابتلا به سرطان سینه را کاهش دهد

برخی گزارش‌ها حاکی از آن است که پروتز سینه می‌تواند در صحت ماموگرافی برای تشخیص سرطان و تومور اختلال ایجاد کند و این یعنی سرطان سینه در افرادی که پروتز سینه انجام داده‌اند در مراحل پیشرفته‌تری کشف می‌شود. البته هیچ شواهد محکمی وجود ندارد که بتواند این موضوع را اثبات کند.

حتما بخوانید: پروتز سینه چگونه می‌تواند زندگی شما را تغییر دهد

مطالعات متعددی که در مجله انجمن ملی سرطان منتشر شده‌اند نشان می‌دهند که سرطان افراد دارای پروتز سینه هنگام تشخیص به هیچ وجه در مرحله پیشرفته‌ای نبوده و کیفیت تشخیص سرطان سینه در هر دو گروه (افراد فاقد پروتز سینه و افراد دارای پروتز سینه) یکسان بوده است. این تحقیق در نهایت نشان می‌دهد که ممکن است خطر ابتلا به سرطان سینه در خانم‌هایی که پروتز سینه دارند کاهش پیدا کند.
مطالعه‌ای مشابه در سال 1998 در سوئد انجام گرفته و در همین مجله چاپ شده و در سال 2006 مجدداً پیگیری شده است. این مطالعه نشان می‌دهد که احتمال ابتلا به سرطان سینه در خانم‌هایی که پروتز سینه را انجام داده‌اند کاهش یافته است و هیچ نشانی از افزایش احتمال ابتلا به سرطان در این افراد وجود ندارد.
مطالعه‌ای که در سال 2015 در مجله انجمن جراحان پلاستیک آمریکا چاپ شده شواهد بیشتری را در این زمینه ارائه داده است. این مطالعه در واقع گزارشی از 17 مطالعه پزشکی مرتبط با این موضوع است. این مطالعه نیز تایید می‌کند که هیچ شواهدی دال بر پشتیبانی از ارتباط بین پروتز سینه و سرطان سینه وجود ندارد.

برخی مطالعات نشان می‌دهند که سیلیکون در محیط آزمایشگاهی مانع رشد سلول‌های سرطانی سینه شده است!

خب دلیل کاهش احتمال ابتلا به سرطان سینه در خانم‌هایی که پروتز سینه دارند چیست؟ مطالعه‌ای که در سوئد انجام شده می‌گوید که ممکن است سیلیکون خواصی ضد سرطان داشته باشد. برخی مطالعات نشان می‌دهند که سیلیکون در محیط آزمایشگاهی مانع رشد سلول‌های سرطانی سینه شده است.
مطالعات دیگری نشان می‌دهند خانم‌هایی که پروتز سینه دارند در سنین پایین‌تر بچه‌دار شده‌اند که این یکی از عوامل بازدارنده ابتلا به سرطان سینه است. توضیح دیگر اینکه خانم‌هایی که به دنبال پروتز سینه هستند معمولاً سینه‌های کوچکی دارند و متعاقباً بافت غددی آن‌ها نیز کمتر است در نتیجه احتمال ابتلا به سرطان سینه در این افراد کمتر است.
ادبیات آکادمیک نشان می‌دهد که پروتز سینه می‌تواند بر روی زمان ابتلا به سرطان سینه کمی تاثیر بگذارد. خانم‌هایی که پروتز سینه دارند در همان بازه زمانی مشخص و یا زودتر از آن به سرطان سینه مبتلا می‌شوند. اکثر جراحان پلاستیک قبول دارند که خانم‌هایی که عمل پروتز سینه را انجام می‌دهند وسواس فکری بیشتری نسبت به تغییرات ظاهری و احساسی سینه‌های خود دارند. با توجه به مطالعات زیادی که بر روی پروتز سینه انجام گرفته شکی نیست که اکثریت جامعه پزشکان آن را ایمن و بی‌خطر می‌دانند.
در واقع پروتز سینه یکی از مواردی است که بیشترین مطالعه و تحقیق در کل تاریخ بشر بر روی آن انجام گرفته است. صدها مقاله علمی دقیق در مورد پروتز سینه وجود دارد و شواهد کمی در این مقالات وجود دارند که بتوانند ارتباط بین پروتز سینه و ابتلا به سرطان را اثبات کنند. از زمان به وجود آمدن عمل پروتز سینه (یعنی از دهه 60) تا به حال میلیون‌ها زن در سر تا سر جهان از مزایای آن بهره برده‌اند. اگر قصد انجام عمل پروتز سینه را دارید می‌توانید با تیم حرفه‌ای پزشکی کلینیک زیبایی حس نو در این زمینه مشاوره کنید تا جوانب مختلف این عمل را بشناسید.